Die Swarthaak (Acacia mellifera) is 'n algemene doringboom in Afrika. Die naam mellifera verwys na die boom se soetgeurige bloeisels en heuning. Die hout word pikswart as dit geolie word. Die boom staan in Engels as die Blackthorn bekend. Dit is gelys as nie bedreigd.[1]
Die Swarthaak kom in die droë gebiede van Afrika en die Arabiese Skiereiland voor.[1]
Die Swarthaak kan as 'n meerstammige bos van tot sewe meter hoog met 'n min of meer tregtervormige kroon groei, of as 'n boom met 'n enkele stam wat tot nege meter hoog kan word. Dit kan 'n ondeurdringbare bos vorm. In sommige dele van Afrika word dit as 'n indringer beskou omdat dit landbougrond kan binnedring en oor groot gebiede kan versprei.
In Afrika word die boom vir omheining, veevoer en die bou van hutte gebruik. Dit blomme is 'n bron van nektar vir heuning-produserende bye. Die hout is ook gesog vir brandstof en die maak van houtskool.[2]
Die boom is 'n belangrike voedselbron vir beeste en wilde diere, veral in die droë gebiede van Afrika. Die blare en jong takke is besonder voedsaam en bevat 'n hoë persentasie proteïene. Die blomme word dikwels deur koedoes gevreet. Diere soos olifante, swartrenosters, kameelperde en elande vreet graag die blare.
Die Swarthaak (Acacia mellifera) is 'n algemene doringboom in Afrika. Die naam mellifera verwys na die boom se soetgeurige bloeisels en heuning. Die hout word pikswart as dit geolie word. Die boom staan in Engels as die Blackthorn bekend. Dit is gelys as nie bedreigd.
Acacia mellifera ye una especie d'árbol perenne perteneciente a la familia de les fabacees.
Acacia mellifera puede manifestase como un parrotal multi-tueru d'hasta siete metros d'altor, con más o menos una corona en forma d'embudu, y tamién como un pequeñu árbol d'un solu tueru que puede algamar un altor d'hasta nueve metros. Esti tipu d'acacia puede reproducise por granes y por fraes pa formar un marayu impenetrable de dellos cientos d'individuos.
Acacia mellifera alcuéntrase nes zones seques d'África, la Península Arábiga, la India y na zona del Océanu Índicu.[2]
Acacia mellifera utilízase, ente otres coses, como postes, alimentación del ganáu y material de construcción de cabanes. En dellos llugares, el néctar de les flores utilízase como alimentu, pero sobremanera la cazumbre llechienta utilizar pa inducir el vultura y la corteza cocida usar pa tratar el dolor de banduyu, la neumonía y el paludismu.
Esti árbol ye un importante recursu alimenticiu pal ganáu y los animales monteses, especialmente nes zones seques d'África, les fueyes y cañes nueves son bien nutritives y contienen un altu porcentaxe de proteínes. Les flores suelen ser comíes pol kudu. Los comedores más comunes d'estos árboles inclúin al rinoceronte negru, la xirafa y el eland.
Acacia mellifera describióse por (M.Vahl) Bentham y espublizóse en London Journal of Botany 1: 507. 1842.[3]
Acacia: nome xenéricu deriváu del griegu ακακία (akakia), que foi dau pol botánicu Griegu Pedanius Dioscorides (A.C. 40-90) pal árbol melecinal A. nilotica nel so llibru De Materia Medica.[4] El nome deriva de la pallabra griega, ακις (akis, escayos).[5]
mellifera: epítetu que se refier al so duce golor a flores y miel.