Myracrodruon urundeuva Allem.

Myracrodruon urundeuva (urunde'y el mio, urundeimí, urunday, cuchi, urudey, aroeira, urundeúva, urindeúva, arindeúva; ye una especie botánica d'árbol maderable, con frecuencia usáu para apicultura. Ye nativa d'Arxentina, Brasil, Bolivia, Paraguái, y típica de la vexetación Caatinga, Cerrado, Pantanal, en Brasil.

Fueyes

Tueru

Frutos

Descripción

Raigañu principal desenvuelta, poques raigaños llaterales llargues, apuntiaes. Copa esplanada, fuste cilíndricu, llargu, con contrafuertes na base.

Floria d'agostu a setiembre, y fructifica de payares a avientu, con collecha d'avientu a xineru; se recolecctan les granes nel árbol o nel suelu, aína cuando cayen. El númberu de granes/kg ye de 45.000 - 47.000; granando'l 85-90 %, en 5-15 díes [1]

Ecoloxía

Topar n'árees norteñas de la cuenca del río Paraguái; nel Chaco ye común nos montes altos; prefier suelu arenosu, bien drenáu, formando parte del estratu cimeru del monte altu.

Uso

• Carbón, lleña, maderable

Construcciones polo xeneral, hidráuliques, durmientes, alcantarielles, pisos de muelles, pilotes, armazones de pontes, postes, tranqueras, basamentos, n'usu que rique escelente cualidá d'alta densidá, durez, resistencia, estabilidá, durabilidá, ensin enclín a resquiebros y rajaduras llonxitudinales. Apta pa tornu, llógrase superificie llisa y brillosa.

Tosicidá

Endóxena

N/A

Exóxena

Repórtase qu'esta sp. ye bien susceptible a dellos yerbicides como glifosato, suxuriendo un manexu de la maleces restringuido y apropiáu.^[1]

== Efeutos potenciales a la salú créese que los taníns aisllaos de la corteza de los tarmos tienen funciones neuroprotectoras, capaces de revertir la tosicidá inducida por 6-hidroxidopamina. Tien promisorio futuru pa un usu terapéuticu, pudiendo ameyorar a pacientes con enfermedaes neurolóxiques.^[2] Souza et al. afayen que los taníns aisladod de la corteza de tarmos, tamién tien potencial antiinflamatoriu y antiulceroso en royedores, amosando una fuerte propiedá antiosidante de posible aplicación terapéutica.^[3]

Taxonomía

Myracrodruon urundeuva describióse por Manoel Allemão y espublizóse en Trabalhos da Commissão Scientifica de Exploracão, Seccão Botanica 1: 3. 1862.^[4]

Ver tamién

• Flora apícola
• Especies de la vexetación de Caatinga de Brasil
• Especies de la vexetación del Cerrado en Brasil
• Especies de la vexetación del Pantanal en Brasil
• Flora amenazada de Brasil, (n'inglés)
• Fitoterapia
• Terminoloxía descriptiva de les plantes
• Hestoria de la Botánica
• Carauterístiques de les anacardiacees

Referencies & notes

1. ↑ Duarte, N.F. et al. (2006). «Selectividá de yerbicíes sobre Myracrodruon urundeuva (Aroeira)». Planta Daninha (Sociedá Brasileña de Ciencia de Plantes Dañibles) 24 (2). http://www.scielo.br/scielo.php?pid=S0100-83582006000200016&script=sci_abstract. Consultáu 'l 9 de payares.
2. ↑ Nobre-Junior, Heliu V. et al. (2007). «Remanes Neuroprotectoras de Taninos de Myracrodruon urundeuva na Muerte Celular Neuronal con 6-Hidroxidopamina». Journal of Herbs, Spices & Melecinal Plants (Haworth Press, Inc.) 13 (2). http://www.haworthpress.com/store/Toc_views.asp?sid=TEJBLR1GTE9P9L4KKH98M4BFKMUS112B&TOCName=J044v13n02%5FTOC&desc=Volume%3A%2013%20Issue%3A%202. Consultáu 'l 8 de payares.
3. ↑ Souza, S. M. C. et al. (2006). «Antiinflammatory and antiulcer properties of tannins from Myracrodruon urundeuva Allemão (Anacardiaceae) in Rodents». Phytotherapy Research (John Wiley & Sons) 21 (3). doi:10.1002/ptr.2011.
4. ↑ «Myracrodruon urundeuva». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 15 de xunetu de 2013.

• Pott, A.; Pott, V.J. (1994). Plantes do Pantanal. (Plantes del Pantanal). EMBRAPA. ISBN 85-85007-36-2
• USDA, ARS, National Genetic Resources Program. GRIN. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. http://www.ars-grin.gov/cgi-bin/npgs/html/taxon.pl?24820 (20 dic 2007)

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Myracrodruon urundeuva .

• Myracrodruon urundeuva
• Myracrodruon urundeuva