Escharella ventricosa (Hassall 1842)

De kolonie vormt een korst. Zoïden ovaal tot zeshoekig, sterk convex. Lengte tussen E. immersa en E. variolosa, nl. 0,55 mm tot 0,7 mm. Frontaal oppervlak fijn gekorreld, glasachtig en glinsterend, met het patroon van heel kleine rimpels. Heel kleine, onopvallende marginale poriën. De lyrula is het breedst aan zijn distale rand en heeft opgekrulde, spitse hoeken. Heel kleine, stompe scharnierpunten. 4 dikke distale orale stekels, ook bij broedkamers (6 stekels bij de eerste zoïden die uit de ancestrula ontspringen). De proximale bult aan de opening is afgeknot. Broedkamers bolvormig. Ancestrula ovaal met een frontaal membraan dat omringd is door 11 stekels, onder de proximale helft van het membraan ligt een kalklaag.

Gulf of St. Lawrence (unspecified region), lower North Shore, southern Gaspe waters (Baie des Chaleurs, Gaspe Bay to American, Orphan and Bradelle banks; eastern boundary: eastern Bradelle Valley), middle north shore (from Sept- Iles to Cape Whittle, including the Mingan Islands); Prince Edward Island (from the northern tip of Miscou Island, N.B. to Cape Breton Island south of Cheticamp, including the Northumberland Strait and Georges Bay to the Canso Strait causeway).

In juni 2005 werd een levende kolonie ontdekt op een steen tussen de Hinderbanken. Spoelt in België soms aan op plastic.

bathyal, infralittoral and circalittoral of the Gulf and estuary